Adolatning ikki tarafi bor: biri zohiriy adolat, yaʼni sen va xalq orasidagi va ikkinchisi botiniy — sen va Alloh orasidagi adolatdir. Adolat yoʻli — toʻgʻri, haqqoniy va fazilat ato etuvchi yoʻldir[3].
Agar adolat himoya qilinmasa, zaif va kuchli odamlar yoʻqolib ketadi. Modomiki, zaiflar qirilib ketar ekan, kuchlilar ham omon qolmaydi. Chunki kishilarning turmushi bir-biri bilan oʻzaro bogʻliq. Xullasi kalom, xalqning ahvoli adolatsiz yaxshilanmaydi[2].
Hokimiyat jilovi odil podshoh qoʻlida boʻlsa, hamma adolatli boʻlishga va yaxshi xislatlarni egallashga intiladi. Aksincha boʻlsa, xalqyolgʻonchilik va boshqa yaramas hatti-harakatlarga moyillik koʻrsatadi[6].