Kontent qismiga oʻtish

Ibodat

Vikiiqtibosdan olingan
Ibodat

Qardosh loyihalar

Ibodat (arabcha: عبادت‎, toat — sigʻinmoq, bosh egmoq) — gʻayritabiiy kuchlarga (xudo, ruh va boshqalar) sig‘inish, iltijo qilish. Ibodat har qanday dinga xos.



  •  

Allohga qilgan ibodating birovlarning senga taʼzim qilishlariga sabab boʻlmasligi kerak[1].

  Abu Hafs Haddod
  •  

Garchi ustundek qoyim boʻlsang ham, to qorningga halolmi yoki harommi — nima kirayotganini qaramas ekansan, ibodatingning foydasi yoʻq[2].

  Vahb ibn Munabbah
  •  

Ibodatdan yiroqlashgan osiylikka yaqinlashadi[3].

  Ahmad Havoriy
  •  

Ibodat hunardir: ustaxonasi — xilvat, dastmoyasi — sunnatga amal qilmoq, foydasi esa — jannat[1].

  Yahyo ibn Muoz
  •  

Toat Allohning xazinasida saqlab qoʻyilgandir. Uning kaliti – duo, kalitning tishlari – halol luqma[4].

  Yahyo ibn Muoz
  •  

Toatning ildizi uch narsadadir: qoʻrquv, niyat va muhabbatda[3].

  Hotam Asom
  •  

Toatning lazzat va halovatiga magʻrur boʻlmagilki, bu solik uchun zahri qotildir[5].

  Abu Bakr Vositiy
  •  

Vaqtiki banda ibodatda sodiq boʻlsa, ibodat vaqtida huzur-halovat topadi[6].

  Abu Turob Naxshabiy

Manbalar

[tahrirlash]
  1. 1,0 1,1 Tursun 2006, s. 38.
  2. Tursun 2006, s. 54.
  3. 3,0 3,1 Tursun 2006, s. 56.
  4. Tursun 2006, s. 52.
  5. Tursun 2006, s. 51.
  6. Tursun 2006, s. 28.

Adabiyotlar

[tahrirlash]
  • Tursun, Ahmad. Sharq donishmandlari hikmatlari. Toshkent: „Sharq“ nashriyot-matbaa aksiyadorlik kompaniyasi, 2006 — 208-bet.