Mardlik

Mardlik
Qardosh loyihalar
	Vikipediyadagi maqola Vikimaʼlumotlar sahifasi Vikilugʻatdagi maʼnolari

Mardlik — er kishiga xos ijobiy fazilatlarga ega, aytganining ustidan chiqadigan, tanti, hotam.

A

	Azizim, qiyinchilikka chidash mard kishilarning ishi. Sherning hunari kurash. Mard kishilarning qoʻli qiyinchilikka tegmasa, zaif kishilar farogʻat boʻstonidan gul terolmaydilar. Chunonchi, aytadilar: Diyoringda hech kim topmas farogʻat, Faqat oʻzing uchun izlasang rohat!^[1].
	— Xoja Samandar Termiziy

	Dema: mingni jangda qirib tashlayin, Qani, bittaga jon beru mard deyin^[2].
	— Xusrav Dehlaviy

	Koʻplar molin berib, mardlik qiladi, Koʻplar jonin berib, mardlik qiladi^[3].
	— Abdurahmon Jomiy

	Mard bilan ulfat boʻlgan mardlikka yetadi, nomardga yaqin yurgan kishi gʻamdan boshi chiqmaydi^[4].
	— Otalar soʻzi

	Mardlik kuchda va shamshir oʻynatish sanʼatida emas, mardlik oʻzni tuta bilishda va adolatli boʻlishdadir^[2].
	— Saʼdiy Sheroziy

	Mard odamning vaʼdasi ham naqd, ham tez boʻladi^[4].
	— Otalar soʻzi

	Razilona yashagandan mardona oʻlgan yaxshi.
	— Otalar soʻzi^[5]

	Saxiy, mardlar yozsa dasturxon, Hatto itga tegar ustixon^[6].
	— Xusrav Dehlaviy

	Soʻralmasidan bergan haqiqiy saxiy odam, qasos olishga qodir boʻlaturib, avf etgan haqiqiy mard odam^[6].
	— Husayn ibn Ali

Xomidiy, Hamidjon; Hasaniy, Mahmud. Mashriqzamin hikmat boʻstoni. Toshkent: „Sharq“ nashriyotmatbaa konserni, 1997 — 251-bet. ISBN 978-9943-00-130-5.
Tursun, Ahmad. Sharq donishmandlari hikmatlari. Toshkent: „Sharq“ nashriyot-matbaa aksiyadorlik kompaniyasi, 2006 — 208-bet.