Himmat (arabcha: هَمَّتْ — gʻayrat-shijoat, joʻshqinlik; harakat, hafsala, qunt; yugur-yugur, tashvish) — odamgarchilik, muruvvat yuzasidan qilinadigan yaxshilik, yaxshi ish, yordam; insondagi shunday ishga boʻlgan tuygʻu, xislat, fazilat.
Maqsad talabi yoʻlida himmatingiz onqadar boʻlsinkim, basharti mening boshimga oyoq qoʻyib oʻtishga toʻgʻri kelsa-yu va siz oʻtmasangiz – aslo kechirmasman[4].
Olimlarning aytishlaricha, odamlar toʻrt toifadan iborat. Ularning birlari ochkoʻzdirlar. Oʻzlari yeb, boshqalarga bermaydilar. Ikkinchilari oʻtaketgan ziqnalar boʻlib, oʻzlari ham yemaydilar, boshqalarga ham bermaydilar. Uchinchi toifa saxiy kishilardirki, ular oʻzlari yeb, boshqalarga ham beradilar. Toʻrtinchisi – oliyhimmat odamlardir, oʻzlari yemay boshqalarga beradilar[1].