Shirk (arabcha: شرك) — Allohning sherigi bor deb bilish, koʻpxudolilik. Islomga koʻra, Allohdan boshqa „iloh“larga, shuningdek, butlar va odamlarga sigʻinish katta gunoh, kufr hisoblanadi.
Bir amalni odamlar uchun tark qilish — riyo, odamlar uchun qilish esa — shirkdir. Lekin kimning ibodati yolgʻizlikda xushuʼliroq boʻlsa, mana shu joiz va mahbubdir[1].
Insonlar sababli bir amalni tark qilish — riyodir va insonlar sababli bir amalni bajarish — shirkdir. Alloh bu ikkitasidan saqlagani — haqiqiy ixlosdir[2].