Tavba
Qiyofa
Tavba | |
---|---|
![]() | |
Qardosh loyihalar | |
Tavba (arabcha: توبة - qaytish, pushaymon boʻlish) — tasavvufda soliqning tariqat sari qadam qoʻyishidan oldin qilgan barcha gunohlaridan tavba qilib, kelajakda biror gunoh ishni qasddan qilmaslikka azmu qaror etishi.
A B D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V X Y Z Oʻ Gʻ Sh Ch Ng |
G
[tahrirlash]Gunohlarga tavba qilmoqni kechiktirgan – Alloh qarshisida magʻrur boʻlmoq, kibr etmoqdir[1]. | |
— Jaʼfari Sodiq |
— Abu Ali Fuzayl ibn Iyoz |
— Hasan Basriy |
K
[tahrirlash]Kim bir gunohdan tavba qilsa-yu, soʻngra oʻsha gunohni tark etmasa, Alloh taolo uni tavba qilishdan, qalbini ilohiy dargohga yuzlanishdan mahrum etib qoʻyadi[4]. | |
— Abu Bakr Siddiq |
T
[tahrirlash]Tavba qilmoq kerak odatda bir bor, | |
— Abu Shukur Balxiy |
X
[tahrirlash]Xolis tavba til bilan aytib, dil bilan pushaymon bo‘lish. Agar tili bilan tavba qilib, dilida gunoh qilishga moyil bo‘lsa, Alloh taoloni masxara qilgandek boʻladi[5]. | |
— Abdulloh ibn Abbos |
Manbalar
[tahrirlash]- ↑ 1,0 1,1 Tursun 2006, s. 33.
- ↑ Tursun 2006, s. 43.
- ↑ Tursun 2006, s. 49.
- ↑ Tursun 2006, ss. 37–38.
- ↑ Tursun 2006, s. 37.
Adabiyotlar
[tahrirlash]- Tursun, Ahmad. Sharq donishmandlari hikmatlari. Toshkent: „Sharq“ nashriyot-matbaa aksiyadorlik kompaniyasi, 2006 — 208-bet.