Erich Maria Remarque
Qiyofa
Erich Maria Remarque | |
Vikipediyadagi maqola | |
Vikiombordagi fayllar |
Erich Maria Remarque (talaffuzi: Erix Maria Remark; 1898-yil 22-iyun – 1970-yil 25-sentyabr) – germaniyalik yozuvchi.
Iqtiboslari
[tahrirlash]- Aql insonga birgina aqlning oʻzi bilan yashashning iloji yoʻqligini tushunish uchun berilgan.
- Qadimgi yunonlar orasida fikrlash qobiliyati yuksak neʼmat hisoblangan. Keyin u baxtga aylandi. Keyinchalik, kasallikka. Bugun bu jinoyatdir.
- Menda koʻrayotgan hamma narsa menga emas, aslida sizga tegishli. Sizda koʻrayotgan narsalarim esa menga.
- Xotiralar – ular tufayli biz qariymiz.
Yoshlikning siri – unuta olishdadir. - Baʼzida qoidalarni buzib turish kerak, aks holda ulardan quvonch yoʻq.
- Hech kim yolgʻondan oʻlmaydi, deyishadi, bu haqiqat, lekin qalb, doʻstlik, ishonch va insoniylik oʻladi.
- Oʻzingiz qalbingizdan joy bergan odamni istagan paytda quvib chiqara olmaysiz. Quvib chiqargan taqdiringizda ham uning boʻsh stuli hamisha oʻsha yerda qoladi.
- Eng yomon tuygʻu – umidsizlik. U xafagarchilik, hasad va hatto nafratdan ham yomonroq. Chunki boshqa har qanday tuygʻudan keyin qalbda nimadir qoladi, lekin umidsizlikning orti faqat boʻshliqdir…
- – Baxtlimisan?
– Baxt nima oʻzi?
– Uning nimaligini kim ham bilardi? Balki u jar yoqasida muvozanat saqlashdir. - Eng katta nafratni – avval yuragingdan joy olib, keyin unga tupuradiganlar uygʻotadi.
- Bardamlik bilan sudralishda davom eting, har qanday yoʻl oxirida sizni, baribir, Xudo kutib oladi!
- Gʻalatisi shundaki, dunyoda baxtsizlikning sababchisi koʻpincha kichik va arzimas odamlar boʻlishadi.
- Bizning hayot haqidagi bilimlarimiz oʻlim bilan cheklangan.
- Yolgʻizlikning yaxshi tomoni shundaki, seni tashlab ketishi mumkin boʻlgan odamning oʻzi boʻlmaydi.
- Aytadigan gapimiz juda koʻp, lekin hech qachon ularning yarmini ham aytmaymiz.
- Hayotga mukammal boʻlish uchun kelmaganmiz, mukammal odamlarning joyi muzeyda.
- Birov bilan uch kun ichida yaqinlashish mumkin. Boshqa birov bilan esa yillar davomida qoʻshni boʻlib yashab ham, u yoqtiradigan rangni bilmaslik mumkin.
- Eng yomoni kutadigan hech narsang yoʻqligi…
- Men u ayolning oldida turdim, uni tingladim va u bilan birga kulishdim. Shu onda men ayolni sevish va bir paytning oʻzida kambagʻal boʻlish qanchalik dahshatli ekanligi haqida oʻyladim…
- Ertalab turganingda va kechqurun yotishdan oldin kim haqida oʻylasang, oʻsha inson baxting yoki baxtsizliging sababchisidir.
- Balki barchasiga kuz aybdor. Men buni endi kuchliroq his etyapman. Aynan shu faslda qalb aqldan ustun keladi. Inson bunday paytda faqat bir narsani xohlaydi. Bu esa – sevgi.
- Muhabbatdan ayol ulgʻayadi, erkak esa aqlini yoʻqotadi.
- Eng xavfli dunyoqarash – dunyo koʻrmaganlarning dunyoqarashi.
- „Barcha odamlar bir xil his qilish xususiyatiga ega“ deb oʻylash – asli xatodir.
- Men bilgan haqiqat shuki: siz sevuvchi odam bilan sizni sevuvchi odamning bitta inson boʻlishiga hayot hech qachon yoʻl qoʻymaydi.
- Ayolni yoki muqaddas bilish kerak yoki unga yaqinlashmaslik kerak.
- Ikkisidan biri doim boshqasini tashlab ketadi. Savol shundaki, qaysi biri birinchi bu ishni qilishi.
- Ayol sizni hech qachon tark etmaydiganday seva olishi va hech qachon sevmaganday tark eta olishi mumkin.
- Eng ajoyib shahar – bu inson baxtli boʻlgan shahar.
- Kechirimni har doim ham aybdor soʻramaydi. Kechirimni munosabatlarni koʻproq qadrlaydigan inson soʻraydi.
- Kel shunchaki birga boʻlamiz . Vaʼdalar kerak emas. Imkonsiz narsalarni kutmaymiz. Sen meniki boʻlasan, men esa – seniki. Kel shunchaki bir birimiz uchun yashaymiz . Tinchgina. Jimgina. Va Haqiqatda…
- Baxt haqida besh daqiqa soʻzlash mumkin, undan ortiq emas. Sen oʻzingni baxtliligingdan ortiq hech nima deya olmaysan. Baxtsizlik haqida esa insonlar tongdan kun botgunga qadar soʻzlab berishlari mumkin.
- Haqiqiy tuyg'ularimizni har qanday yo'llar bilan yashirishga urinishimiz judayam g'alati.
- Ayol sevib qolganida aqlliroq boʻladi, erkak kishi esa aksincha, u sevib qolsa, aqlini yoʻqotadi.
- Abadiy yoshlik siri unutishda. Kishi faqat xotiralar orqaligina qariydi. Ba'zida unutib turish ham foydali.
- Ayrim odamlar juda kech ketadi, ayrimlar esa aksincha — juda erta. Vaqtida ketganga nima yetsin...
- Dunyoning eng og'ir dardi - tafakkur!
Asarlari
[tahrirlash]- Faqat aqlga tayanib yashab boʻlmaydi. Insoniyat tuygʻu bilan yashaydi, tuygʻularga esa kim haqligining farqi yoʻq.
- Dunyodagi barcha odam eng badavlat korchalondan tortib, eng kambagʻal shoʻrlikkacha oʻzlarini huddi oʻlmaydigandek, abadiy yashaydigandek tutishadi. Agar biz doim oʻlim haqligini anglagan holda yashaganimizda edi, anchagina shafqatli va marhamatli boʻlardik.
- Tutib qolmoqchi boʻlgan yoʻqotadi-ku. Kim tabassum bilan qoʻyib yuborsa, oʻshanga mahkamroq yopishishadi oʻzi.. Nahotki shuni unutgan boʻlsam…
- Nahotki, biror narsani anglashi uchun kishi fojiani, qashshoqlikni, azobni, oʻlim nafasini boshidan oʻtkazishi kerak?
- Tushunishga kelsak, men tushunaman, albatta. Ammo kechirish – bu men uchun mushkul. Yaxshisi, unutib qoʻya qolaman.
- Kim biladi deysiz, balki hayot bizga jazo sifatida boshqa bir dunyoda qilgan gunohimiz uchun berilgandir. Balki hozirgi hayotimizning oʻzi doʻzaxdir, cherkovdagilar oʻlimdan keyingi doʻzax azobi haqida gapirib adashishayotgandir...
- Kurashish kerak, garchi bu axlatxonada oxir-oqibat magʻlub boʻlsang ham kurashish kerak. Oʻzingga aziz boʻlgan qittaygina narsa uchun kurashish lozim.
Taqdirga yetmishga kirganda tan bersa ham boʻlaveradi. - Sevgi erkaklarda harislik, jamiyatda nufuzli oʻrinni egallash, koʻproq pul topish, huzur-halovatga intilish kabi yomon illatlarni yuzaga chiqaradi. Hukmdorlar safdoshlarining oilali boʻlishini bekorga xush koʻrmagan – shunda ular kamroq xavf tugʻdirishadi.
- Tun – tabiatning svilizatsiya illatiga qarshi isyoni.
- Urushlar tugaydi, rahbarlar qoʻl berib koʻrishadi va ona shahid boʻlgan oʻgʻlini kutib qoladi.
- Judayam siqilganimda va hech nimani idrok etmay qolganimda, oʻlging kelguncha yashagandan koʻra, yashaging kelayotgan paytda oʻlganing maʼqul deyman oʻzimga oʻzim. Yo gapim notoʻgʻrimi?
- Yolgʻizlik kishanlarini faqat hissiyotlar tugʻyoni, bu tugʻyonning qaqshatqich zarbasi, jilovsiz qudrat, boʻron, tun, musiqa va… muhabbatgina parchalay oladi…
- – Ogʻaynilar, hayot bu – kasallik. Inson tugʻilishi bilan oʻlim boshlanadi. Har nafas olib – nafas chiqarishda, yurakning har bir zarbida oʻlim zarralari bor – bular bizni muqarrar jahannamga yetaklaydi.
- Ahmoq boʻlib tugʻilish uyat emas. Lekin ahmoq boʻlib oʻlish uyat.
- Yer yuzida nima uchun yurganimizni bilmasligimiz uyat.
- Oʻlganlarning xotirasiga izzat-ikrom ularning oldidagi gunohni anglashdan boshqa narsa emas. Odamlar marhumlar tirikligida ularga yetkazgan ozorlarini yuvmoqchi boʻladilar.
- – Hayotning jiddiy muammolariga aqlim yetmaydi. Menga faqat goʻzal narsalar xush yoqadi. Mana, sen siren olib kelding – shuning oʻzi menga baxt.
- Siyosat har qanday teatrning, tungi otishmalar ajoyib konsertlarning, muhtojlik aks etgan bitta kitob butun boshli kutubxonaning oʻrnini bosadi.
- Baʼzan hech narsa toʻgʻrisida oʻylamasang, biron ishga qoʻl urmasang, kimgadir suyanishing mumkinligini his etsang oʻzingni qushday yengil sezasan. Oddiy narsalar bular, faqat hayotimizni oʻzimiz murakkablashtirmasak bas!
- Kamtarlik va oqkoʻngillik faqatgina romanlarda taqdirlanadi. Hayotda esa bundan foydalanishadi va keyin uloqtirishadi.
- Inson hayoti sevgi uchun uzunlik qiladi. Shunchaki juda uzun.
- Inson – ahd qilishga hamisha usta. Lekin ahdini bajarishga emas. Uning afsunkorligi ham mana shunda.
- Biz yarim haqiqatlardan nariga oʻtolmaymiz. Ojiz bandaligimiz shunda. Faqat yarim haqiqatlardan ogoh boʻlib, qancha nomaʼqul ishlarni qilamiz. Agar haqiqatni toʻlaligicha fahm etsak, yer yuzida yashash mumkin boʻlmay qoladi…
- Unutgan… Unutgan yaxshi, boqiy yoshlikning siri mana shunda. Bizni xotiralar qaritadi. Unutishni bilmaymiz.
- Yigirmanchi asr ustidan kulmagan odam oʻzini osishi kerak. Lekin uzoq ham kulib boʻlmaydi.
- – Rostini aytsam, yer yuzida yurib, u haqida hech narsa bilmaslik uyat.
– Xafa boʻlma, yer yuzida nima uchun yurganingni bilmasligimiz undan ham uyat! - Andisha – birovning xatosini aytmaslik va uni tuzatmaslik xususida yozilmagan norasmiy bitim.
- Toʻgʻri, pul odamni baxtli qilolmaydi, ammo lekin nihoyatda taskin beradi. Pul daxlsizlikni taʼminlaydi va bu hazilakam gapmas.
- Muhabbat ajoyib narsa. Ammo ikki kishidan biriga hamisha zerikarli boʻladi. Ikkinchisi esa qup-quruq qolaveradi. Nimanidir kutadi u, telbalarcha kutadi…
- Inson oʻzini oʻzi aftoda qilayotgan zamonda yashayotganimizni hali payqamabsiz, shekilli? Qilish mumkin boʻlgan koʻp ishlarni qilmaymiz, sababini ham bilmaymiz. Ish hamma narsadan muhim boʻlib qoldi: qancha odam ish qidirib yuribdi, koʻziga boshqa odam koʻrinmaydi.
- Ayol kishi sevgi izhor etmasligi kerak. Bu haqda uning chaqnab turgan baxtiyor koʻzlari gapirsin. Koʻz iqrori har qanday soʻzdan afzalroq.
- Qiziq-da, rostdan ham aytadigan gaping bor paytda soʻz topolmay qiynalasan. Bunday soʻzlar oʻtgan asrlarga taalluqli. Bizning davr tuygʻularni ifoda etadigan soʻzlarni hali topmagan. Bu zamona faqat odobsizlikni biladi, xolos, qolgan barchasi – sunʼiy.
- Bir narsaga ega boʻlish aslida yoʻqotishdir. Hech kim hech narsani tutib qolishi mumkin emas, hech qachon! Jaranglab turgan vaqt zanjirini hech qachon uzib boʻlmaydi, hech qachon bezovtalik oromga, izlanish – sukunatga aylanmagan, tubanlashish hech qachon toʻxtamangan.
- Erk muhabbatdan qimmatroq narsa. Ammo inson buni kech tushunadi.
- Bizga oʻxshagan odamlar tunda tabiat bilan muloqotda boʻlmasligi kerak. Tabiat tunda yolgʻizlikni xush koʻradi. Dehqon yoki baliqchi boʻlsak boshqa gap edi. Biz shaxarliklarmiz, his-tuygʻularimiz oʻtmaslashib ketgan..
- Muhabbat inson vujudida paydo boʻladi, lekin hech qachon bu vujudda tugamaydi. Hatto hamma narsa:inson ham, muhabbat ham, baxt ham, hayot ham – bari toʻla-toʻkis boʻlgani bilan, allaqanday daxshatli qonunga koʻra, mudom kamday tuyulaveradi, bular nechogʻli koʻp koʻrinmasin, aslida juda oz.
- Ayol temir buyum emas, ayol bamisoli gul. U iliq-issiq gaplarni xush koʻradi. Uning uchun umr boʻyi yelkangizni yagʻir qilib ishlaganingizdan koʻra har kuni uch-toʻrt ogʻiz shirin soʻz aytganingiz ming marta afzal.
- Baxt nimaligini faqatgina baxtsiz biladi. Baxtli inson xuddi maniken kabi hayot quvonchlari qurshovida boʼladi: u faqatgina bu quvonchlarni namoyish etadi xolos. Lekin bu quvonchlar unga berilmagan. Chiroqlar yorugʼlikda nur taratmaydi, u faqat yorugʼlikda ziyo sochadi.
- Aytishlaricha, eng qiyini ilk yetmish yillikni yashash, keyin esa ishlar silliq kechadi.
- Hech narsani yuragingga yaqin olma, – derdi Kester. – Yaqin olsang, oʻsha narsani asrab qolmoqchi boʻlasan. Bu dunyoda hech narsani mangu asrab boʻlmaydi.
- Erkak, faqat ayolning xarxashalari tufayli manfaatparast bo’lib qoladi, Agar ayol bo’lmasa, pul ham bo’lmasdi, binobarin, erkaklar qahramonlar qavmiga aylanardi.
- Balki, vaqti-soati kelib, bugun iching achiyotgan odaming dunyoda eng baxtli inson bo'lib tuyular?
- Muhabbat uchun soddalik yarashadi.
- Biz ogʻzimizda „Vatan“ soʻzi bilan urushga ketdik va oʻsha soʻzni qalbimizning tub-tubiga tugib qaytdik.
- Ehtimol, hech kim birovning azob-uqubatlarini oxirigacha his etmagani uchun ham noming oʻchgur urush takror-takror qaytalanaverar…
- Yaxshi munosabatlarimiz saqlanib qolganining sababi, aslida, oʻrtamizda hech qanday munosabatning oʻzi yoʻqligi.
- Butun borliq pok va shaffof hisga choʻmgan – tongning faqat shu soatida hatto qoʻli odam qoniga botgan gunohkorlar ham kechirilishiga ishonasan, ezgulik va yovuzlik esa shunchaki qiymatsiz soʻzlarga aylanib qolgandek goʻyo.
- Urush nimaligi haqida faqat oʻliklar haqiqiy bahoni bera olishadi. Faqat marhumlar barchasini oxirigacha bilishadi.
- Muhabbat ortiq oʻzingda ushlab turolmaydiganingni oʻzgaga berishdir.
- Muhabbat iztiroblarini falsafa bilan yengib boʻlmaydi. Faqat boshqa ayolning yordami bilan bundan oʻtish mumkin.
- Yolgʻizlikning tanish-bilishlaring koʻp yoki kamligiga daxli yoʻq.
- – Meni hech qachon tashlab ketma.
– Seni hech qachon tashlab ketmayman.
– Hech qachon, – yana takrorladi u.
– Hech qachon qanchalik – qisqa muddat… - Xotira yashab qolishni istaydi. Yashab qolish uchun esa hammasini unutish kerak.
- Hech qachon yetarlicha sevib boʻlmaydi. Butun hayoting davomida, hech qachon, hech kimni. Har doim kam sevayotgandek boʻlasan – odamning baxtsizligi ham shundan.
- Marhumning yaqinlari u hali hayotligida oʻlimidan keyin koʻrsatadigan eʼtiborlarini jilla qursa yarmini koʻrsatishganida edi, oʻlik uchun qimmatbaho qabrtosh-u tobutlarga zarurat ham qolmasdi. Afsuski, inson tabiati shunaqa: u yoʻqotgan narsasinigina chindan qadrlaydi
- Bizning vatanda hech kim mas’uliyatni yoqtirmaydi. Buyruqlarga shu zahotiyoq boʻysunamiz – bu asrlar davomida magʻrur qonimizga singib ketgan odat. Mustaqil qaror qabul qilish borasida esa ahvol chatoq
- Qiziq, urush davrida qanchadan-qancha oʻlimlarni koʻrdik. Ikki million odam hech narsadan hech narsa yoʻq oʻlib ketganini hamma biladi. Lekin nega endi birgina oʻlim bizni bunchalik hayajonga solyapti-yu, narigi ikki million marhum haqida unutyapmiz?
Ammo har doim shunday boʻladi: bir odamning oʻlimi – oʻlim, ikki million odamniki esa shunchaki statistika. - Xatto eng mukammal goʻzallik ham kun kelib boʻysundiriladi, u ham taqdir va oʻlim qonuniyatlaridan chetga chiqolmaydi..
- Odam shunchaki yashaydi! Buning mohiyatiga chuqur kirishga uringan esa yoʻlini yoʻqotadi.
- Qoʻlga kirita olmaganing, oʻzingda mavjud boʻlganlarga nisbatan yaxshiroqdek tuyulaveradi. Inson romantikasi va telbaligi mana shundan iborat.
- Agar sevgiling bilan umrbod ajralishsang, u haqida chinakamiga qiziqa boshlaysan.
- Agar insonga oʻzini qiynash uchun imkoniyat berilsa, u bundan osonlikcha voz kechmaydi
- Bryussel muzeyida oʻtgan oʻsha vaqt ichida bir haqiqatni tushunib yetdim: narsalarga uzoq vaqt davomida termilsangiz, ular gapira boshlaydi. Ammo tezda gapirishni boshlaganlari haqiqiy hisoblanmaydi.
- Radio yaxshi ma'ruzachi, lekin qanday yomon tinglovchilarmiz.
- Menga aytishlaricha, Indoneziyaliklarda vaqti-vaqti bilan ismni almashtirib turish odati bor. Qachonki inson oʻzining oʻtmishdagi „men“idan charchasa, oʻziga yangi ism tanlaydi va goʻyoki hammasini yangidan boshlashga urinadi. Yaxshi gʻoya!
- Nafrat ruhni yemiradigan kislotadir; oʻzingdan nafratlanasanmi yoki oʻzgadanmi – hammasi bir.
- Koʻngilsiz xotiralarning bir yaxshi tomoni bor: ular ayni damda kishini baxtiyor ekanligiga, garchi lahza oldin oʻzi bunga ishonmasa-da, imon keltiradi. Baxt ana shunday nisbiy tushuncha. Kimki buni anglab yetgan boʻlsa, bilingki, u kamdan-kam oʻzini baxtsiz his etadi.
- Kishi qachonki piching qilib, qoʻrqa boshlasa, voqea-hodisalarga barmoq orasidan qaraydi.
- Javoblarni kavlashtirish boshlanganda muhabbatning umri qisqaradi.
- Gohida nimagadir ishonishing kerak, yoʻqsa, allaqachon bu yorugʻ olamdan yoʻq boʻlib ketgan boʻlardik.
- Har doim ikkita haqiqat boʻladi: biri bilan orqa-ketini oʻylamay olgʻa talpinasan; biri esa avval oʻzing haqingda oʻylayotganingda yetti oʻlchab, bir kesishga oʻxshash.
- Hayotda baxtdan koʻra baxtsizlik koʻproq. Umrning abadiy emasligi esa bizga qilingan rahmdillik, xolos…
- Agar kula olsang, bu olamda ko'plab kulgili narsalarni topish mumkin.
- Hech bir kimsa sen avval sevgan insoning kabi begonaroq boʻla olmaydi.
Havolalar
[tahrirlash]Vikiomborda Erich Maria Remarque haqida turkum mavjud |