Goʻzallik
Qiyofa
Goʻzallik | |
![]() | |
![]() | |
![]() | |
![]() | |
![]() |
Goʻzallik — estetika tushunchasi. Tabiat va jamiyatdagi narsa va hodisalarning, inson faoliyatining kishida mehr-muhabbat, quvonch, zavq, erkinlik tuygʻulari hosil qilishga qodir boʻlgan xususiyatlarini ifodalaydi. Xunuklikning aksi.
A B D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V X Y Z Oʻ Gʻ Sh Ch Ng |
G
[tahrirlash]Goʻzallik ham ulugʻ neʼmat boʻlib, u har kimsaga ham berilavermaydi. | |
— Otalar soʻzi[1] |
Goʻzal yuz koʻz nurini oshiradi. | |
— Otalar soʻzi[2] |
K
[tahrirlash]Kishida ikki goʻzallik boʻlib, ular ichki va tashqi goʻzallikka boʻlinadi. Tashqi goʻzallikka kishining barcha aʼzolari, masalan, koʻz, quloq, qosh, lab, ogʻiz, qoʻl, oyoq, qomat kiradi. Ichki goʻzallik esa kishining yoqimli xulqlar bilan bezanishidir. Bu xulqlar muloyimlik, saxovat, shijoat, ilm, kamtarlik, iffat va shunga oʻxshashlardir![1] | |
— Abulbarakot Qodiriy |
O
[tahrirlash]Oti goʻzalning oʻzi ham go‘zal boʻlavermaydi. | |
— Otalar soʻzi[1] |
Manbalar
[tahrirlash]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 215.
- ↑ Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 223.
Adabiyotlar
[tahrirlash]- Hamidjon Xomidiy; Mahmud Hasaniy. Mashriqzamin hikmat boʻstoni. Toshkent: „Sharq“ nashriyotmatbaa konserni, 1997 — 251-bet. ISBN 978-9943-00-130-5.