Nishotiy Muhammadniyoz
Qiyofa
Nishotiy Muhammadniyoz | |
Vikipediyadagi maqola |
Nishotiy Muhammadniyoz (XVIII asr, Xorazm) – shoir.
A B D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V X Y Z Oʻ Gʻ Sh Ch Ng |
Iqtiboslar
[tahrirlash]A
[tahrirlash]- Ahli suxan kim edilar nuktasanj,
Topdi alar ranj chekib, mulki ganj[1].
H
[tahrirlash]- Har kishi oʻz taʼbicha insho qilur,
Maʼnilik soʻz el aro paydo qilur[1].
K
[tahrirlash]- Kimga rafiq ulmasa, jam’ ey amir,
Boʻlgʻuvsi albatta parishon faqir[1]. - Kimki yamon soʻzni der, inson emas,
Soʻzki yamondir, oni hayvon demas[1].
M
[tahrirlash]- Mard eliga oʻzgacha oyin kerak,
Qavligʻau feʼliga tahsin kerak.
Aqling agar senga boʻlsa rahnamun,
Jisming aro jon erur ul qofu nun[1].
N
[tahrirlash]- Notiq elning har biri inson emas,
Ahli maoniy oni inson demas[1].
S
[tahrirlash]- Soʻzdin ekan ruhi ravon ham sanga,
Jonu tanu tobu tavon ham sanga[1]. - Soʻzdin erur maʼnini rangin murod,
Boʻlmasa ul soʻzni degil girdbod[1]. - Soʻzki malohat bilan margʻub erur,
Ziynat anga boʻlsa agar xoʻb erur[1].