Qanoat
Qanoat | |
Vikipediya maqolasi | |
Vikilugʻatdagi maʼnolari |
Qanoat (arabcha: قناعت ) — qismatga rozi bo‘lish, taqdir etilgan narsalarga mamnun bo‘lish, jizzaki va shoshqaloq bo‘lmaslik, qo‘lidagiga rozi bo‘lish, o‘zgalarning moliga va haqiga ko‘z olaytirmaslik, yeyish, kiyinish va maskan ehtiyojini zarurat chegarasida saqlash, isrofga yo‘l qo‘ymaslik, tejamkorlikka rioya qilish, ochko‘z bo‘lmaslik.
A B D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V X Y Z Oʻ Gʻ Sh Ch Ng |
Iqtiboslar
[tahrirlash]D
[tahrirlash]Dono kishilar: „Qanoat tuganmas boylikdir, qanoatli kishi hech qachon kambagʻal boʻlmaydi, chunki uni hech kimga ishi tushmaydi. Qanoatsiz kishi esa gadoyga oʻxshaydi, uning hamma narsasi boʻlsa ham koʻzi tuymaydi, koʻproq topishga intiladi, narsa uchun odamlar oldida bosh egadi“, — deydilar | |
— „Maxzan al-ulum“ asaridan[1] |
Q
[tahrirlash]Qanoatli kishi och va yalangʻoch boʻlsa ham boydir. Dono boʻlsa ham amirdur. | |
— „Maxzan al-ulum“ asaridan[1] |
Qanoatning yana bir koʻrinishi yeyish-ichishda bilinadi. Ozgina ovqat yeyishga qanoat qilgan kishi kam kasal boʻladi. | |
— „Maxzan al-ulum“ asaridan[1] |
U
[tahrirlash]— „Maxzan al-ulum“ asaridan[1] |
Manbalar
[tahrirlash]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Hamidjon Xomidiy; Mahmud Hasaniy. Mashriqzamin hikmat boʻstoni. Toshkent: „Sharq“ nashriyotmatbaa konserni, 1997-yil — 251-bet.