Qanoat (arabcha: قناعت) — qismatga rozi boʻlish, taqdir etilgan narsalarga mamnun boʻlish, jizzaki va shoshqaloq boʻlmaslik, qoʻlidagiga rozi boʻlish, oʻzgalarning moliga va haqiga koʻz olaytirmaslik, yeyish, kiyinish va maskan ehtiyojini zarurat chegarasida saqlash, isrofga yoʻl qoʻymaslik, tejamkorlikka rioya qilish, ochkoʻz boʻlmaslik.
Alloh oʻrtaga qoʻygan mashruʼ (qonuniy) yoʻl bilan topganlaringga qanoat qil. Halol boʻlmagan biron narsani oʻzingga mol deb bilma. Halol molingni va halol topganingni oʻz oʻrnida sarfla. Shunda dunyo sevgisi senga zarar bermaydi[2].
Dono kishilar: „Qanoat tuganmas boylikdir, qanoatli kishi hech qachon kambagʻal boʻlmaydi, chunki uni hech kimga ishi tushmaydi. Qanoatsiz kishi esa gadoyga oʻxshaydi, uning hamma narsasi boʻlsa ham koʻzi tuymaydi, koʻproq topishga intiladi, narsa uchun odamlar oldida bosh egadi“, — deydilar[7].
Kim dunyolikni qattiq istasa-yu, unga bu berilsa, bunga hech qachon qanoat qilmaydi, yana istaydi. Kim oxiratlikni qattiq istasa-yu, unga bu berilsa, u ham bunga qanoatqilmaydi, yana istaydi. Na dunyolik orzularining, na-da oxiratlik orzularining soʻnggi bordir[10].
Ulugʻ kishilarning yoqimli xislatlaridan biri qanoatdir. Qanoatli kishi hech qachon xor boʻlmaydi. Aksincha kishida qanoat boʻlmasa topgan-tutganiga sabr qilmay, koʻpiga intilsa oqibat xorlik tortadi.