Feʼl-atvor
Qiyofa
Feʼl-atvor | |
![]() | |
![]() |
Feʼl-atvor, xarakter — shaxsning atrof muhitga va oʻz-oʻziga munosabatida namoyon boʻladigan individual xususiyati. Har bir kishining feʼl-atvorida uning bosib oʻtgan hayot yoʻli aks etadi.
A B D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V X Y Z Oʻ Gʻ Sh Ch Ng |
F
[tahrirlash]Feʼlning kengligi rizqning moʻlligi. | |
— Otalar soʻzi[1] |
I
[tahrirlash]Ikki narsani kishi oʻzidan quvolmaydi: biri soya, ikkinchisi – badfeʼllik[2]. | |
— Mavlono Xurramiy |
T
[tahrirlash]Tajribalardan maʼlum boʻlishicha, chiroyli xulqqa ega boʻlgan ayollarning erlari ham shunday xulqqa ega boʻlar ekanlar. Aksincha, yomon xulqqa ega boʻlgan ayollarning erlari yomon xulqqa ega boʻlib, ularda yovuzlik xislatlari paydo boʻlib, boshqalar bilan ham qoʻpol muomalada boʻlar ekanlar. | |
— Olimat ul-Banot[3] |
Y
[tahrirlash]— Abu Bakr Varroq |
Manbalar
[tahrirlash]- ↑ Xomidiy & Hasaniy 1997, s. 218.
- ↑ Xomidiy & Hasaniy 1997, s. 97.
- ↑ Xomidiy & Hasaniy 1997, s. 180.
- ↑ Tursun 2006, s. 44.
Adabiyotlar
[tahrirlash]- Xomidiy, Hamidjon; Hasaniy, Mahmud. Mashriqzamin hikmat boʻstoni. Toshkent: „Sharq“ nashriyotmatbaa konserni, 1997 — 251-bet. ISBN 978-9943-00-130-5.
- Tursun, Ahmad. Sharq donishmandlari hikmatlari. Toshkent: „Sharq“ nashriyot-matbaa aksiyadorlik kompaniyasi, 2006 — 208-bet.