Isrof
Qiyofa
| Isrof | |
|---|---|
| Qardosh loyihalar | |
Isrof (arabcha: إسراف — ortiqcha, meʼyor-dan koʻp xarajat qilish) — oʻrinsiz yoki ortiqcha ishlatish, yoʻq qilish.
H
[tahrirlash]Har qanday narsada isrofgarchilik bor, ammo yaxshilik qilishda boʻlmaydi. | |
| — Otalar soʻzi[1] |
P
[tahrirlash]Pulini behuda isrof qilgan odam, ogʻir kunda xor boʻladi. | |
| — Otalar soʻzi[2] |
S
[tahrirlash]Saxovatli boʻlmasang mayli, ammo isrofgar boʻlma. | |
| — Otalar soʻzi[3] |
Saxovat bilan isrof boshqa boshqa narsa. | |
| — Otalar soʻzi[3] |
X
[tahrirlash]Xayr va ehsonda isrof boʻlmaganidek, isrofda ham hech qanday xayr yoʻqdir[4]. | |
| — Imomi Aʼzam |
Manbalar
[tahrirlash]- ↑ Xomidiy & Hasaniy 1997, s. 206.
- ↑ Xomidiy & Hasaniy 1997, s. 205.
- ↑ 3,0 3,1 Xomidiy & Hasaniy 1997, s. 168.
- ↑ Tursun 2006, s. 99.
Adabiyotlar
[tahrirlash]- Xomidiy, Hamidjon; Hasaniy, Mahmud. Mashriqzamin hikmat boʻstoni. Toshkent: „Sharq“ nashriyotmatbaa konserni, 1997 — 251-bet. ISBN 978-9943-00-130-5.
- Tursun, Ahmad. Sharq donishmandlari hikmatlari. Toshkent: „Sharq“ nashriyot-matbaa aksiyadorlik kompaniyasi, 2006 — 208-bet.