Isrof
| Isrof | |
 Vikipediya maqolasi
| |
 Vikilugʻatdagi maʼnolari
| |
 Wikimedia Commonsdagi media fayllari
|
Isrof (arab. إسراف — ortiqcha, meʼyor-dan koʻp xarajat qilish) — oʻrinsiz yoki ortiqcha ishlatish, yoʻq qilish.
| A B D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V X Y Z Oʻ Gʻ Sh Ch Ng |
H
[tahrirlash]Har qanday narsada isrofgarchilik bor, ammo yaxshilik qilishda boʻlmaydi. | |
| — Otalar soʻzi[1] |
P
[tahrirlash]Pulini behuda isrof qilgan odam, ogʻir kunda xor boʻladi. | |
| — Otalar soʻzi[2] |
S
[tahrirlash]Saxovatli boʻlmasang mayli, ammo isrofgar boʻlma. | |
| — Otalar soʻzi[3] |
Saxovat bilan isrof boshqa boshqa narsa. | |
| — Otalar soʻzi[3] |
Manbalar
[tahrirlash]- ↑ Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 206.
- ↑ Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 205.
- ↑ 3,0 3,1 Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 168.
Adabiyotlar
[tahrirlash]- Hamidjon Xomidiy; Mahmud Hasaniy. Mashriqzamin hikmat boʻstoni. Toshkent: „Sharq“ nashriyotmatbaa konserni, 1997 — 251-bet. ISBN 978-9943-00-130-5.