Aqlli kishi bir ishga kirishishdan avval, agar u shu ishning ustasi bo‘lsa ham, boshqa kishilar bilan maslahatlashadi. Chunki o‘z aqliga bino qoʻygan kishi adashadi, o‘z tadbiriga ishongan kishi tubanlik sari ketadi.
Bir hakim shunday deydi: — Doʻsting bergan maslahat tufayli ish tutsang-u, biroq natija yomon boʻlib chiqsa, sen doʻstingni malomat qilma, unga: „Sen aytgandek qilaman deb, ishim chappasidan ketdi, nega ham senga maslahat soldim-a!“ demagin. Chunki yana ish yuzasidan nochor unga maslahat solsang, maslahati toʻgʻri boʻlsa-da, oqibati yomon boʻlishidan qoʻrqib, senga aytmaydi[3]. — „Favoqih al-julaso“ asaridan
Hakimlar aytadilar: — Aqlli kishi bilan maslahatlashsang, uning aqli senga ham yuqadi, undan koʻp narsani oʻrganasan. Kishi oʻz aqliga suyanib ish qilganda koʻp xatolarga yoʻl qoʻyishi mumkin[4]. — „Favoqih al-julaso“ asaridan
Hakimlar aytadilar: — Biror ish haqida maslahatlashmoqchi boʻlsang, bitta oqil kishi bilan maslahatlash, koʻpchilikka aytilgan maslahatli ish nuqsondan xoli boʻlmaydi. Bir arab olimi: „Aqldan ulkan boylik, nodonlikdan katta baxtsizlik va maslahatdan kuchli suyanchiq yoʻq!“ degan edi[4]. — „Favoqih al-julaso“ asaridan
Hakimlar aytadilarki, aql sohibi boʻlgan kishi yetti xil kishi bilan kengashmaydi: ular nodon, hasadchi, riyokor, qoʻrqoq, molparast va hoyu-havasga berilgan kishilardir. Chunki nodon kishi befahmligi tufayli xato va yaramas maslahat beradi. Dushman esa seni halok boʻlishingni oʻylab, maslahat beradi. Hasadchi esa qoʻlingdagi mol-u mulkingni sovurilishini istaydi. Riyoli kishi esa seni qanday qilib boʻlsa-da, sen nimani xohlayotgan boʻlsang, oʻshani qilaverishga undaydi. Molparastning fikri-zikri mol yigʻish boʻlgani uchun bergan maslahati orqali biror narsa undirib olishga urinadi. Hoyu-havasga intilgan nafs bandasi esa oʻzining nuqsonli aqli bilan kishini toʻgʻri fikrdan chetlatadi[5]. — „Favoqih al-julaso“ asaridan
Hakimlarning aytishicha, odam oʻldirgan, xotinlar atrofida koʻp aylanadigan, qoʻrqoq va yuraksiz kishilar bilan maslahatlashish noravodir[4]. — „Favoqih al-julaso“ asaridan
Olimlardan Ahnaf aytadi: „Ochning qornini toʻydirmay turib, tashnaning chanqogʻini bostirmay turib, asir kishini ozod qilmay turib, kambagʻalning hojatini chiqarmay turib, biror ish yuzasidan maslahat-u mashvarat qilma!“[5] — „Favoqih al-julaso“ asaridan