Sabr
Qiyofa
Sabr | |
![]() | |
![]() | |
![]() | |
![]() |
Sabr (arab. — chidam, bardosh, iroda, qatiyat) — 1) Biror holat yoki hodisani bardosh bilan kutish, qanoat qilish; oʻzini tiyish; 2) Gʻam-kulfat, azob-musibatlarga chidash, toqat qilish, bardosh berish.
A B D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V X Y Z Oʻ Gʻ Sh Ch Ng |
A
[tahrirlash]„Axloq“ kitobida keltirilishicha, har kim hodisalar yomgʻiri ostida oʻzini sabr qalqoni bilan himoya etsa, maqsad oʻqi tezdagina murod nishoniga borib tegadi. Chunki sabr shodlik kalitidir. Bu kalitsiz hech qanday maqsad eshigi ochilmaydi[1]. | |
— Xoja Samandar Termiziy |
Azizim, barcha ishda ham shoshqaloqlik qilmaginki, shoshqaloqlikning zararlari nihoyasiz va sabr qilishning manfaati chegarasizdir. Chunonchi aytadilar: | |
— Xoja Samandar Termiziy |
O
[tahrirlash]— Farididdin Attor |
S
[tahrirlash]Sabrli odam uzoq yashaydi. | |
— Otalar soʻzi[3] |
Sabri ko‘pning doʻsti koʻp. | |
— Otalar soʻzi[3] |
Y
[tahrirlash]Yomon kunda sabr qilgan kishi yaxshi kunga tez yetadi. | |
— Otalar soʻzi[3] |
Manbalar
[tahrirlash]- ↑ 1,0 1,1 Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 203.
- ↑ Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 158.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 137.
Adabiyotlar
[tahrirlash]- Hamidjon Xomidiy; Mahmud Hasaniy. Mashriqzamin hikmat boʻstoni. Toshkent: „Sharq“ nashriyotmatbaa konserni, 1997 — 251-bet. ISBN 978-9943-00-130-5.