Kontent qismiga oʻtish

Ayb

Vikiiqtibosdan olingan
Ayb
Vikipediya maqolasi
Vikilugʻatdagi maʼnolari
Wikimedia Commonsdagi media fayllari

Ayb – jamoat tartib qoidalari va axloq normalariga xilof nojoʻya hatti-harakat.



  •  

Aybni eʼtirof etish aqlli kishining ishi.

  Otalar soʻzi[1]
  •  

Aybsiz doʻst qidirgan doʻstsiz qoladi.

  Otalar soʻzi[2]
  •  

Aybsiz qiz qidirgan yorsiz qoladi.

  Otalar soʻzi[2]
  •  

Bilmagan ayb emas, soʻramagan ayb.

  Otalar soʻzi[2]
  •  

Bir olim aytadi: „Eng yovuz va yaramas odam shunday odamki, oʻzgalarning aybini topishga intiladi, gap tashib, doʻstlarni bir-biridan judo qiladi“[2]. — „Favoqih al-julaso“ asaridan

  Qayum Nosiriy
  •  

Koʻzgumga berardim kechqurun sayqal,
Boqdim unga tiniq boʻlgan bir mahal.
Shuncha koʻp koʻrindi oʻz aybimki, men,
Oʻzgalar aybini unutdim tugal.

  Pahlavon Mahmud[3]
  •  

Suqrot hakimdan: „Aybsiz odam bormi?“ deb soʻradilar. U: „Odam aybsiz boʻlsa oʻlmas edi!“ deb javob berdi[2].

  •  

Soʻnggi davr olimlaridan boʻlgan bir hakim shunday degan edi: „Inson uchun eng qabih hisoblangan toʻrtta ayb bor. Ulardan birinchisi mansabdorning sergʻazabligi, ikkinchisi — olimning yolgʻonchiligi, uchinchisi — davlatmandning xasisligi, toʻrtinchisi — xotinning fohishaligi!“[2].

  Abulbarakot Qodiriy
  •  

Oʻz aybini koʻrmagan oʻzga aybni qidirar.

  Otalar soʻzi[4]

Manbalar

[tahrirlash]
  1. Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 56.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 190.
  3. Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 98.
  4. Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 191.

Adabiyotlar

[tahrirlash]