Gʻiybat

Gʻiybat (arab. الغيبة‎‎) – islomda taʼriflangan salbiy atama. Odatda Islomda katta gunoh sanalib, Qurʼonda oʻlgan birodarning goʻshtini yeyish kabi jirkanch ish bilan qiyoslanadi.

A  B  D  E  F  G  H  I  J  K  L  M  N  O  P  Q  R  S  T  U  V  X  Y  Z  Oʻ  Gʻ  Sh  Ch  Ng

D

	Donolar aytadilar: — Biror kishi oldingga kelib, birov haqida gʻiybat gaplarni gapirsa, unday odamning gaplariga ishonma, chunki u seni ham birovga yomonlab, ustingdan gʻiybat qilishi mumkin! — „Favoqih al-julaso“ asaridan
	— Qayum Nosiriy

U

	Uch narsa majlisda bo‘lsa, rahmat ketadi: birinchisi — dunyoni zikr qilish, ikkinchisi — kulgu, uchinchisi — odamlarni g‘iybat qilish
	— Hotam Zohid

Y

	Yaxshi odamning gʻiybatchilari koʻp boʻladi: Jahonda bir qiziq qoida yurar, Bol tutgan har gulga ari nish urar... Yana xazinalar boʻlmas ilonsiz, Gullar esa boʻlmas tikonsiz.
	— Otalar soʻzi

Gʻ

	Gʻiybatni tashlashim menga dunyo va u yaralganidan toki yo‘q bo‘lgunicha uchragan narsalar meniki bo‘lishidan yaxshiroqdir
	— Vahb Makkiy

	Gʻiybat qabih fe’llardan biridir. G’iybat oz bo‘lsa-da, keltiradigan zarari dengiz kabi bepoyon. Biror kishining orqasidan gapirish, aybini topish, yomonlash, bola-chaqasi, xotini, xulqi, boyligi haqida bemaza gaplarni gapirishning barchasi g‘iybat hisoblanadi
	— Xayoliddin al-Hasaniy