Axloq – kishilarning bir-birlariga, oilaga, jamiyatga boʻlgan munosabatlarida namoyon boʻladigan xatti-harakatlari, xulq-atvorlari, odoblari majmui. Huquqdan farqli ravishda axloq talablarini bajarish-bajarmaslik maʼnaviy taʼsir koʻrsatish shakllari (jamoatchilik tomonidan baho berish, qilingan ishni maʼqullash yoki qoralash) bilan belgilanadi. Axloqni etika fani oʻrganadi.
Axloq nima? U nimadan iborat boʻlmogʻi kerak? Kishining qadr-qimmati va uning yuksak mavqeiga qatʼiy, chuqur eʼtiqod, unga qizgʻin, soʻnmas ishonchdir. Shu eʼtiqod, shu ishonch jamiki bashariyat ezguligining, barcha amaliy ishlarning qaynar bulogʻidir[2].
Bizning jamiyat uchun axloqiy normalarning oddiy roʻyxati emas, balki mukammal, amalga oshirib boʻladigan bus-butun axloqiy sistema qatʼiyan zarurki, bu sistemada bir tomondan gʻoyat jiddiy falsafiy xulosalar va ikkinchi tomondan esa ijtimoiy-axloqiy anʼanalar sistemasi oʻz ifodasini topgan boʻlishi kerak[6].
Insonning axloqiy tabiati uning jismoniy tabiatidan shu bilan ajralib turadiki, unda hech qanday absolyutlik yoʻq: yurish-turish biron-bir hodisa tufayli yuzaga chiqadigan xarakterlar yoki gʻoyalar bilan toʻgʻridan-toʻgʻri aloqador boʻladi[6].
Voronsov, Vladimir. Tafakkur gulshani, Sharifa Abdurazzoqova tarjimasi, Toshkent: Gʻafur Gʻulom nomidagi Adabiyot va sanʼat nashriyoti, 1989 — 464-bet. ISBN 5-635-00915-X.