Har kimki ilm-hikmatni oʻrganaman desa, uni yoshligidan boshlasin, salomatligi yaxshi boʻlsin, yaxshi axloq va odobli boʻlsin, soʻzining ustidan chiqsin, yomon ishlardan saqlanadigan boʻlsin, xiyonat, makr-hiyladan uzoq boʻlsin[4].
Ilm o‘rganishdan uyalgan va takabburlik ko‘chasiga kirib qolgan kishilar hech qachon ilmga ega boʻla olmaydilar. Ey o‘g‘il, sen ilm o‘rganishdan uyalma! Nodonlik yomon xislat![7] — „Jovidoni xirad“ asaridan
Kishida odob boʻlsa, ilm ham boʻlishi lozim. Odob aqlga bogʻliq narsa. Aql ustiga odob ham qoʻshilsa, nur ustiga aʼlo nur boʻladi. Ulugʻlik aql-u odob bilan vujudga keladi. Aqlning qadri odob bilan, boylik qadri saxovat bilan, quvvat qadri bahodirlik bilan oshadi[8]. — „Favoqih al-julaso“ asaridan