Kontent qismiga oʻtish

Ilm

Vikiiqtibosdan olingan
Ilm
Vikipediya maqolasi
Vikilugʻatdagi maʼnolar
Wikimedia Commonsdagi media fayllari

Ilm (arabcha: علم‎ – bilim, fan, nazariya) – islomga tegishli atama. Qurʼonda qariyb 750 marta ilm soʻzi ishlatilgan.



  •  

Agar bir kishi uyidan chiqayotganida gunohi Tuhoma togʻidek boʻlsa, soʻng ilm eshitgach, qoʻrqib gunoh qilishdan toʻxtasa, uyiga qaytganida unda gunoh qolmaydi[1].

  Umar ibn Xattob
  •  

Agar sen ilmning bahosini bilmoqchi boʻlsang, donolardan soʻra. Quyoshning shuʼla taratishini koʻzi ravshanlardan soʻra. Nodon sening qancha javohirga egaligingni qayoqdan bilsin, qimmatbaho gavhar qadrini sen bizlardan soʻra![2]

  Majididdin Xavofiy
  •  

Alloh har bir qalbga ilm gavharini solganki, bandasining qunt-matonati, mehnati davomida doimo sayqal topur[3].

  Abu Lays Samarqandiy
  •  

Alloh ilm bilan qavmlarni yuksaltirib, yetakchi qilib qoʻyadi. Ular odamlarni yaxshilikka yetaklaydi, boshqalar ularning izidan yuradi, qilgan ishlari eʼtiborli boʻladi. Har bir quruq va hoʻl narsalar, hattoki dengizdagi baliqlar-u hasharotlar, barcha hayvonlar, osmon va undagi yulduzlar ularning haqqiga istigʻfor aytadi[4].

  Muoz ibn Jabal
  •  

Amalsiz ilm — mevasiz yogʻoch[5].

  Otalar soʻzi
  •  

Badanning quvvati ovqat, ruhning quvvati ilmdir.

  Otalar soʻzi[6]
  •  

Bu dunyoda ilmiga amal qilmagan olimlar eng koʻp pushaymonlik tortadigan kimsalardir[7].

  Ibrohim ibn Uyayna
  •  

Bugun sizlar havoyi nafslar ilmga tobeʼ zamonda yashayapsiz. Hali shunday zamonlar keladiki, unda ilm havoyi nafslarga tobeʼ boʻladi[8].

  Abdulloh ibn Masʼud
  •  

Dil boyligi va ruh ozigʻi uch narsadadir: birinchi ilmda, ikkinchi rizoda, uchinchi qanoatda[1].

  Muʼiniddin Juvayniy
  •  

Ey insonlar, ilm oʻrganinglar. Alloh taoloning huzurida Uning oʻzi sevgan bir libos boʻlib, ilmning bir bobini oʻrgangan kishiga oʻsha libosni kiygizadi. Agar olim bir gunoh qilsa, libos undan olinmasligi uchun uch marta tanbeh beradi. Garchi bu gunohi vafotigacha davom etsa ham (libos yechib olinmay, tanbeh berilaveradi)[4].

  Umar ibn Xattob
  •  

Fazilatga faqat ilmi sharafi bor odam loyiq.

  Otalar soʻzi[9]
  •  

Gunoh qilish ilmning barakasini yoʻqotadi, uni unutishga olib keladi[10].

  Abdulloh ibn Masʼud
  •  

Hamma ibodatlarning eng fazilatlisi ilm bilan qoʻshilib kelganidir[11].

  Abu Ishoq Zuhurhuriy
  •  

Haqiqatni ochinglar, toʻgʻri yoʻldan yuringlar. Bir-biringizdan ilm oʻrganib, kamol topishingiz uchun dil pardasini ochib tashlanglar[12].

  Abu Ali ibn Sino
  •  

Har kimki ilm-hikmatni oʻrganaman desa, uni yoshligidan boshlasin, salomatligi yaxshi boʻlsin, yaxshi axloq va odobli boʻlsin, soʻzining ustidan chiqsin, yomon ishlardan saqlanadigan boʻlsin, xiyonat, makr-hiyladan uzoq boʻlsin[13].

  Farobiy
  •  

Har kishi ilmli boʻlganiga zuhd, taqvosiz xursand boʻlsa, kitobli yomon mazhablilar qatoriga kirgay[8].

  Hakim at-Termiziy
  •  

Ikki kishi besamar ish qilgan va benaf tashvish chekkan: biri – boylik toʻplab, foydalana bilmagan va ikkinchisi – ilm oʻrganib, unga amal qilmagan[8].

  Saʼdiy Sheroziy
  •  

Ilm amalni chaqiradi. Agar ijobat etsa, ilm qoladi. Ijobat etmasa, ilm ketib qoladi[7].

  Sufyon Savriy
  •  

Ilmdan azizroq narsa yoʻqdir. Podshohlar odamlarga hokim boʻlsalar, olimlar podshohlar ustidan hokimdir[14].

  Abul Asvad Dualiy
  •  

Ilmdan nasibador kishilar ozgina olgan ilmiga xursand boʻlib, birgina narsani unutganida xafa boʻlishi ilmning sharafiga yetarli dalildir[4].

  Imom Shofeʼiy
  •  

Ilm fikrning xos mevasidir. Agar qalbda ilm hosil boʻlsa, holati oʻzgaradi, holati oʻzgarsa, aʼzolarning amali oʻzgaradi. Bas, amal holatga, holat ilmga, ilm fikrga tobeʼdir[11].

  Gʻazzoliy
  •  

Ilmga amal etishni oʻzingga odat qil; agar olim ilmini amaliyotga tatbiq etmasa, u ruhsiz badanga oʻxshaydi[15].

  Imomi Aʼzam
  •  

Ilmiga amal qilmagan olim boshqani kiyintirgan holda oʻzi yalangʻoch qolgan ignaga oʻxshaydi[11].

  Gʻazzoliy
  •  

Ilmiga amal qilmagan olim johillar qatoriga kiradi[8].

  Ali
  •  

Ilmiga baxillik qilgan kishi uchta narsaning bittasi bilan balolanadi yoki oʻlib ketadi: ilmi behuda ketadi yoki podshoh bilan musibatlanadi yoki yod olgan ilmini esdan chiqaradi[16].

  Abdulloh ibn Muborak
  •  

Ilm ila kimning dili ravshan erur,
U zamon ichra salomat tan erur[17].

  Farididdin Attor
  •  

Ilm insoniylik tojidir. Insonlar faqat u bilan ulugʻlanadi. Mol-mulk esa johilning gʻururlangan matosidir. Bu mol-mulk sarf boʻlishi bilan johillar halokatga uchraydi[18].

  Muhammad Kamol Pilav
  •  

Ilm olinglar. Ilm bilan birga xotirjamlik, viqor va hilmni (muloyimlikni) ham olinglar. Sizga taʼlim berayotgan kishiga tavozeʼli boʻlinglar. Sizdan taʼlim olayotgan kishilar ham tavozeʼli boʻlishsin. Jabr qiluvchi olimlardan boʻlmanglar. Ilmingiz johilligingiz ustiga qoyim boʻlmasin[19].

  Ali
  •  

Ilm insoniyat gavharidir[3].

  Bedil
  •  

Ilm koʻp rivoyat qilish bilan emas, koʻp taqvo qilish bilan boʻladi[11].

  Abdulloh ibn Masʼud
  •  

Ilm koʻr qalb koʻzini ochuvchi, qorongʻu zulmatda nur bagʻishlovchi va zaif badanlarga kuch-quvvatdir. Ilm bilan banda abrorlar darajasiga koʻtariladi, oliy martabalarga yetishadi. Ilm ustida tafakkur qilish kunduzi roʻza tutganga, uni muzokara etish kechani ibodat bilan bedor oʻtkazganga tengdir[4].

  Gʻazzoliy
  •  

Ilm koʻtarilmasidan uni oʻrganinglar. Ilm olimlarning vafoti tufayli koʻtariladi. Jonim qoʻlida boʻlgan Zotga qasamki, Alloh yoʻlida shahid boʻlgan kishilar (qiyomat kunida) olimlarga berilgan karomat darajalarni koʻrib: „Koshki bizni ham Alloh olim qilib tiriltirsa“, deb orzu qiladilar. Zero, hech kim olim boʻlib tugʻilmaydi. Ilm oʻrganish, taʼlim olish bilan egallanadi[20].

  Abdulloh ibn Masʼud
  •  

Ilm – narsalarni inson aqli yordami bilan oʻrganishlikdir[18].

  Abu Ali ibn Sino
  •  

Ilm moldan yaxshidir, u seni muhofaza qiladi, molni esa sen qoʻriqlaysan. Ilm hokim, mol mahkumdir. Mol nafaqa qilish bilan kamaysa, ilm ziyoda boʻladi[14].

  Ali
  •  

Ilmni fursat boʻlganda oʻrganaverish kerak. Chunki ilm zarur boʻlgan paytda fursat topilmaydi[19].

  Abdulloh ibn Masʼud
  •  

Ilmni amal uchun oʻrganinglar. Aksar odamlar ilmlari togʻdek, amallari zarradek boʻlib qolib, yanglishishadi[7].

  Ibrohim Adham
  •  

Ilmni amalda qoʻllay olmas ekansan, koʻp bilishingdan foyda yoʻq. Axir sen mingta nayza bilan dushmanga yolgʻiz qarshi borolmaysan-ku![3]

  Majididdin Xavofiy
  •  

Ilmning shukri amaldadir, amalning shukri ziyoda boʻlishligidir[21].

  Sahl ibn Abdulloh Tustariy
  •  

Ilmning cheki yoʻq, qancha koʻp oʻqisang, bilmagan narsalaring shunchalik koʻpayaveradi[22]. — „Favoqih al-julaso“ asaridan

  Qayum Nosiriy
  •  

Ilm olishda qiynaldim, bir oz xorlandim, tilagim hosil boʻlgach, aziz-u mukarram boʻldim[20].

  Abdulloh ibn Abbos
  •  

Ilm talab qilinglar, faqat ilmni hilm (muloyimlik) va viqor bilan yashiringlar[3].

  Hasan al-Basriy
  •  

Ilm tanholikda hamroh, xilvatda doʻst, toʻgʻri yoʻl koʻrsatuvchi dalil, xursandlig-u xafalik paytda koʻmakchi, doʻstlar oldida vazir, begonalar oldida yaqin doʻst va jannat yoʻlining minorasidir[23].

  Muoz ibn Jabal
  •  

Ilm sarvat (boylik)dan ustundir. Chunki sen sarvatni qoʻriqlaysan, ilm esa seni qoʻriqlaydi[7].

  Ali
  •  

Ilm va odob tagi yoʻq xazina. Kimki unga ega boʻlsa, qadr-u qiymati biland boʻladi.

  Otalar soʻzi[9]
  •  

Ilm oʻrganib, unga amal qilmagan kishi xuddi yashirin holda zinoga borib, homilador boʻlgan va keyin siri ochilib qolgan ayolga oʻxshaydi. Alloh taolo ilmiga amal qilmagan kishining sirini ham qiyomat kunida xuddi xotin kabi guvohlar huzurida ochib tashlaydi[11].

  Iso Masih
  •  

Ilm oʻrganinglar, zero uni oʻrganish – Allohdan qoʻrqish, uni talab qilish – ibodat, muzokarasi – tasbeh, uni izlash – jihod, bilmaganga oʻrgatish – sadaqa, uni oʻz ahliga bildirish – Allohga qurbatdir[23].

  Muoz ibn Jabal
  •  

Ilm oʻrganishdan uyalgan va takabburlik koʻchasiga kirib qolgan kishilar hech qachon ilmga ega boʻla olmaydilar. Ey oʻgʻil, sen ilm oʻrganishdan uyalma! Nodonlik yomon xislat![24]„Jovidoni xirad“ asaridan

  Ibn Miskavayh
  •  

Ilm oʻrganish nafl ibodatidan afzalroq[18].

  Imom Shofeʼiy
  •  

Ilm oʻrganmasdan turib, ulugʻlikka intilgan kishiga hayronman[20].

  Abdulloh ibn Muborak
  •  

Kechaning bir qismida ilm muzokarasi bilan mashgʻul boʻlish menga kechani butunlay bedor oʻtkazishdan mahbubroqdir[4].

  Abdulloh ibn Abbos
  •  

Kim ilm oʻrganib, unga amal qilmasa, ilmi faqat uning kibrini ziyoda qiladi[12].

  Abdulloh ibn Masʼud
  •  

Kimki ilmini yozmasa, uning ilmini ilm hisoblamayman[14].

  Muoviya ibn Abu Sufyon
  •  

Kim ilm oʻrganishga chiqish jihod emas, desa, uning aqli va fikrida noqislik bor ekan[18].

  Abu ad-Dardo
  •  

Kishida odob boʻlsa, ilm ham boʻlishi lozim. Odob aqlga bogʻliq narsa. Aql ustiga odob ham qoʻshilsa, nur ustiga aʼlo nur boʻladi. Ulugʻlik aql-u odob bilan vujudga keladi. Aqlning qadri odob bilan, boylik qadri saxovat bilan, quvvat qadri bahodirlik bilan oshadi[25]. — „Favoqih al-julaso“ asaridan

  Qayum Nosiriy
  •  

Koʻrdimki, eng yaxshi doʻst ilm ekan[16].

  Najmiddin Kubro
  •  

Odamlar sendan oʻrganmasa, sen odamlardan oʻrgan. Ilm shunday narsaki, butun kuch sarf etilmasa, qoʻlga kirmaydi.

  Otalar soʻzi[9]
  •  

Oqil va donolar bilan suhbatdosh boʻling. Ilmingiz har qancha koʻp boʻlsa ham, oʻzingizni ilmsiz hisoblab, yana ilm oʻrganishga kirishing[12].

  Abu Yazid Bastomiy
  •  

Siz ilmga bor-yoʻgʻingizni bermaguningizcha, u sizga biror narsa bermaydi[7].

  Gʻazzoliy
  •  

Sizlar xohlagancha ilm oʻrganaveringlar. Allohga qasamki, amal qilmaguningizcha Alloh sizlarga uning uchun ajr bermaydi. Ahmoqlar himmati rivoyat qilish, ulamolar himmati rioya qilishdir[11].

  Hasan Basriy
  •  

Sulaymon alayhissalomga yo ilmni yoki mol-dunyoni tanlash ixtiyori berildi. Shunda u zot ilmni tanladilar. Keyin u kishiga mol-mulk ham ato etildi[14].

  Abdulloh ibn Abbos
  •  

Yer ostida qolgan boylikdan, yashirilgan oltindan va bekitilgan ilmdan foyda yoʻq.

  Otalar soʻzi[26]
  •  

Yoki ilmli boʻl, yoki ilmga tayanib ish tutadigan boʻl, loaqal ilmni tinglab eshitadigan boʻl, ammo toʻrtinchisi boʻlma, chunki kasodga uchrab halok boʻlasan[10].

  Az-Zamaxshariy
  •  

Oʻzini gunoh va badxulqlikdan saqlay olmagan kishiga ilm foyda bermaydi[8].

  Shofiʼiy

Manbalar

[tahrirlash]
  1. 1,0 1,1 Tursun 2006, s. 18.
  2. Tursun 2006, s. 58.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Tursun 2006, s. 11.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Tursun 2006, s. 13.
  5. Xomidiy & Hasaniy 1997, s. 12.
  6. Xomidiy & Hasaniy 1997, s. 170.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 Tursun 2006, s. 10.
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 Tursun 2006, s. 8.
  9. 9,0 9,1 9,2 Xomidiy & Hasaniy 1997, s. 16.
  10. 10,0 10,1 Tursun 2006, s. 7.
  11. 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 Tursun 2006, s. 9.
  12. 12,0 12,1 12,2 Tursun 2006, s. 20.
  13. Xomidiy & Hasaniy 1997, s. 5.
  14. 14,0 14,1 14,2 14,3 Tursun 2006, s. 14.
  15. Tursun 2006, s. 12.
  16. 16,0 16,1 Tursun 2006, s. 19.
  17. Xomidiy & Hasaniy 1997, s. 10.
  18. 18,0 18,1 18,2 18,3 Tursun 2006, s. 16.
  19. 19,0 19,1 Tursun 2006, s. 6.
  20. 20,0 20,1 20,2 Tursun 2006, s. 15.
  21. Tursun 2006, s. 21.
  22. Xomidiy & Hasaniy 1997, s. 13.
  23. 23,0 23,1 Tursun 2006, s. 17.
  24. Hamidjon Xomidiy; Mahmud Hasaniy. Mashriqzamin hikmat boʻstoni. Toshkent: „Sharq“ nashriyotmatbaa konserni, 1997-yil — 251-bet. 
  25. Xomidiy & Hasaniy 1997, s. 192.
  26. Xomidiy & Hasaniy 1997, s. 200.

Adabiyotlar

[tahrirlash]
  • Xomidiy, Hamidjon; Hasaniy, Mahmud. Mashriqzamin hikmat boʻstoni. Toshkent: „Sharq“ nashriyotmatbaa konserni, 1997 — 251-bet. ISBN 978-9943-00-130-5. 
  • Tursun, Ahmad. Sharq donishmandlari hikmatlari. Toshkent: „Sharq“ nashriyot-matbaa aksiyadorlik kompaniyasi, 2006 — 208-bet.