Gʻazab

Gʻazab

Vikipediya maqolasi

Vikilugʻatdagi maʼnolari

Wikimedia Commonsdagi media fayllari

Gʻazab — kuchli darajada achchiqlanish hissi; qahr, jahl.

A  B  D  E  F  G  H  I  J  K  L  M  N  O  P  Q  R  S  T  U  V  X  Y  Z  Oʻ  Gʻ  Sh  Ch  Ng

A

	Ahmoq gʻazablansa, shayton unga akalik qiladi.
	— Otalar soʻzi

	Aqllilik ikki narsadan iborat: gʻazab kelganda oʻzini bosishdan va birovdan kuchli boʻlganda uni kechirishdan.
	— Otalar soʻzi

E

	Eng kuchli kishi shunday kishiki, gʻazab kelganda uni bosa oladi, oʻz nafsini esa toʻgʻri yoʻlga boshlay oladi. Sheʼr: Kuchligu ham sher yurak odamni sen mard dema, Gʻazab kelsa gʻazabin bosa olgan mard erur!.
	— Abulbarakot Qodiriy

J

	Javobning yumshogʻi gʻazabni soʻndiradi, soʻzning qattigʻi odamni oʻldiradi.
	— Otalar soʻzi

S

	Serjahl boshda aql bo‘lmaydi.
	— Otalar soʻzi

Gʻ

	Gʻazab shunday bir olovki, u oʻz sohibini yondiradi.
	— Otalar soʻzi

Adabiyotlar

• Hamidjon Xomidiy; Mahmud Hasaniy. Mashriqzamin hikmat boʻstoni. Toshkent: „Sharq“ nashriyotmatbaa konserni, 1997 — 251-bet. ISBN 978-9943-00-130-5.