Pushaymon
Qiyofa
Pushaymon | |
Vikipediya maqolasi | |
Vikilugʻatdagi maʼnolari | |
Wikimedia Commonsdagi media fayllari |
Pushaymon — oʻz qilmishi uchun ruhiy ezilish hissi; afsuslanish; afsus, nadomat.
A B D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V X Y Z Oʻ Gʻ Sh Ch Ng |
O
[tahrirlash]— Otalar soʻzi[1] |
P
[tahrirlash]Pushaymonlik uch xil boʻladi: bir kunlik, bir yillik va bir umrlik. Bir kunlik pushaymonlik arzimagan pushaymonlik boʻlib, u biror narsani yetolmay qolish, arzimagan narsaga ega boʻla olmay qolish sababli paydo boʻladi va tezda unutilib ketadi. Bir yillik pushaymonlik esa qoʻlidan kelsa ham beparvolik tufayli, tayyor yerga ekin ekmay vaqtni oʻtkazib yuborish orqali keladi. Bir umrli pushaymonlik esa adashish orqali oʻziga munosib boʻlmagan murosasiz xotinga uylanib qolish orqasidan keladi. | |
— Otalar soʻzi[1] |
Y
[tahrirlash]Yaxshilikni koʻp qilgan kishining pushaymonligi kam boʻladi. | |
— Otalar soʻzi[1] |
Oʻ
[tahrirlash]Oʻtgan ishga pushaymon boʻlish eng ogʻir dard. | |
— Otalar soʻzi[1] |
Manbalar
[tahrirlash]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 209.
Adabiyotlar
[tahrirlash]- Hamidjon Xomidiy; Mahmud Hasaniy. Mashriqzamin hikmat boʻstoni. Toshkent: „Sharq“ nashriyotmatbaa konserni, 1997 — 251-bet. ISBN 978-9943-00-130-5.