Azizim, hunar ahlining tarbiyasiga saʼy-harakat qil. Hunarsiz kishilarga otasining xizmatlari tufayli eʼtibor qilma! Odamlarni otasining xizmatlari tufayli emas, oʻzlarida boʻlgan qobiliyat tufayli tarbiyalash lozim! Bayt: Oʻlikdir hayotda hunarsiz kishi, Hunarsiz boʻlgandan oʻlgani yaxshi![1]
Ey oʻgʻil! Bu nasihatlarga quloq sol, kasbu hunar oʻrganishdan or qilma, mehnat qilishni oʻrgan. Yurt va elning rivoji ham hunarga bogʻliq. Eng halol va eng yoqimli yemish va kiyish hunardan hosil boʻladi. Hunar — yashirin xazina. Kuni kelib dunyo tasodiflari tufayli mol-mulkdan ajralsang ham, hunardan hech qachon ajralmaysan. Hunar sening doimiy hamrohing, madadkoringdir.
Har kimning zari boʻlmasa-da, ammo hunari boʻlsa dunyoda hech bir xavf-xatari boʻlmaydi. Shuning uchun kishi hunar ziynati bilan bezanmogʻi kerak. Hunarsiz kishi quruq savlatdir. Quruq savlat qotib turgan suratga oʻxshaydi. Sen suratga boq, u odamga oʻxshasa-da, joni boʻlmaydi. Daraxt shoxi mevasiz boʻlsa, kiyikning shoxlaridan nima farqi bor. Qalam garchi choʻp boʻlsa-da, ilmu hunarni oshkor qilgani uchun azizdir. Oyna esa goʻzallar yuzi tufayli qoʻlda yuradi. Sen Abu Jahl tarvuzini koʻr, shirin tarvuzlar kabi chiroylidir. Ammo achchiq boʻlgani uchun qiymati yoʻq.
Hunar va sanʼat shunday narsaki, u keraksiz boʻlib qolmaydi, ishlatmasang ham yoʻqolib ketmaydi, kerak paytda esa senga koʻmakchi boʻladi. Erkak kishiga qirq hunar ham oz. Erkak boʻla turib, „men buni bilmayman“ deyish uyatdir[5]. [„Favoqih al-julaso“ asaridan]
Keltirishlaricha, bir hakim oʻz oʻgʻliga nasihat qilib, shunday der ekan: Oltining xarj bilan oxir boʻlar kam, Hunar shunday ganjki, kamaymas hech dam! Ularning farqini aytsam agarda, Hunar chashma erur, oltin-chi shabnam![6]
