Azizim, hunar ahlining tarbiyasiga saʼy-harakat qil. Hunarsiz kishilarga otasining xizmatlari tufayli eʼtibor qilma! Odamlarni otasining xizmatlari tufayli emas, oʻzlarida boʻlgan qobiliyat tufayli tarbiyalash lozim! Bayt: Oʻlikdir hayotda hunarsiz kishi, Hunarsiz boʻlgandan oʻlgani yaxshi![1]
Ey o‘g‘il! Bu nasihatlarga quloq sol, kasbu hunar o‘rganishdan or qilma, mehnat qilishni o‘rgan. Yurt va elning rivoji ham hunarga bog‘liq. Eng halol va eng yoqimli yemish va kiyish hunardan hosil bo‘ladi. Hunar — yashirin xazina. Kuni kelib dunyo tasodiflari tufayli mol-mulkdan ajralsang ham, hunardan hech qachon ajralmaysan. Hunar sening doimiy hamrohing, madadkoringdir.
Har kimning zari bo‘lmasa-da, ammo hunari bo‘lsa dunyoda hech bir xavf-xatari bo‘lmaydi. Shuning uchun kishi hunar ziynati bilan bezanmog‘i kerak. Hunarsiz kishi quruq savlatdir. Quruq savlat qotib turgan suratga o‘xshaydi. Sen suratga boq, u odamga o‘xshasa-da, joni bo‘lmaydi. Daraxt shoxi mevasiz bo‘lsa, kiyikning shoxlaridan nima farqi bor. Qalam garchi cho‘p bo‘lsa-da, ilmu hunarni oshkor qilgani uchun azizdir. Oyna esa go‘zallar yuzi tufayli qo‘lda yuradi. Sen Abu Jahl tarvuzini ko‘r, shirin tarvuzlar kabi chiroylidir. Ammo achchiq bo‘lgani uchun qiymati yo‘q.
Hunar va sanʼat shunday narsaki, u keraksiz boʻlib qolmaydi, ishlatmasang ham yoʻqolib ketmaydi, kerak paytda esa senga koʻmakchi boʻladi. Erkak kishiga qirq hunar ham oz. Erkak boʻla turib, „men buni bilmayman“ deyish uyatdir[5]. — „Favoqih al-julaso“ asaridan
Keltirishlaricha, bir hakim oʻz oʻgʻliga nasihat qilib, shunday der ekan: Oltining xarj bilan oxir boʻlar kam, Hunar shunday ganjki, kamaymas hech dam! Ularning farqini aytsam agarda, Hunar chashma erur, oltin-chi shabnam![6]