Qozi Ahmad Gʻafforiy
| Qozi Ahmad Gʻafforiy | |
 Vikipediyadagi maqola
|
Qozi Ahmad Gʻafforiy (to‘liq ismi: Qozi Ahmad ibn Muhammad ibn Najmiddin Abdulg‘affor al-Ja’fariy al-G‘afforiy al-Kazviniy; 1515-yil – 1568-yil) — tarixchi olim.
| A B D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V X Y Z Oʻ Gʻ Sh Ch Ng |
Iqtiboslar
[tahrirlash]A
[tahrirlash]- Adolatning faqat bitta surati bor, zulmning bo‘lsa — mingta[1].
B
[tahrirlash]- Biron qog‘ozga qo‘l qo‘ymoqchi bo‘lsang, biron odamni xafa qilib qo‘ymaslikni o‘yla![1]
- Boylikka hirs qo‘yish — joduning sirtmog‘iga tushib qolish bilan barobar[1].
J
[tahrirlash]- Johilning uzun hassasi bor, lekin uning bir uchi doimo o‘zining boshida turadi[1].
K
[tahrirlash]- Kimki ehtiyot sovutini kiyib olsa, zamon hodisalarining o‘qidan omon bo‘ladi.
M
[tahrirlash]- Mansabdor boshda shon-shuhratga ega bo‘ladi, oxiri — dorga[1].
- Musibatga sabr qil, chunki sening ustingdan kuluvchilar ham bor[1].
O
[tahrirlash]- Og‘izga kelganni so‘zlashning oxiri voy![1]
V
[tahrirlash]- Vaqt keskir qilichdir, u hech narsaga qaramay shartta o‘tadi-ketadi. Sen esa voy-voylagancha qolaverasan[1].