Rahmdillik

Rahmdillik

Vikipediya maqolasi

Vikilugʻatdagi maʼnolar

Vikiombordagi media fayllari

Vikiyangiliklardagi yangiliklar

Rahmdillik (arabcha: ‎‎ — shafqat, marhamat; achinish; mehribonlik, mehr) — ayanch yoki mushkul ahvoldagi kimsaga, narsaga nisbatan achinish tuygʻusi va shunday tuygʻu taʼsirida koʻrsatilgan shafqat, marhamat.

A  B  D  E  F  G  H  I  J  K  L  M  N  O  P  Q  R  S  T  U  V  X  Y  Z  Oʻ  Gʻ  Sh  Ch  Ng

A

	Azizim, jafo koʻrgan kishi senga arz qilib, yordam soʻrab kelsa, sen aslo diltang boʻlma! Chunki martaba egasi tabib hukmidadir. Bemor oʻzining barcha dardlarini tabibga aytmasa, tabib uning kasalligi siridan voqif boʻlolmaydi. Natijada shifo sharbatini jafo chekuvchiga ichirolmaydi.
	— Xoja Samandar Termiziy

B

	Bugun yeyishga narsasi boʻlmagan odam sendan non nasiya olsa, unga rahm qil, ammo goʻsht nasiya olgan odamga shafqat qilma. Birinchisi haqiqiy nochor, ikkinchisi esa nafs bandasidir.
	— Otalar soʻzi

	Buzuq devorlardan tashvish bor, lekin, Siniq koʻngillardan koʻproqdir tashvish.
	— Pahlavon Mahmud

J

	Javobini qaytarishdan ojiz boʻlgan odamga musht otma.
	— Otalar soʻzi

Oʻ

	Oʻzingdan ojizlarga rahm bilan, oʻzing bilan tenglarga insof bilan, oʻzingdan ustunlarga aql bilan boq.
	— Otalar soʻzi

Adabiyotlar

• Xomidiy, Hamidjon; Hasaniy, Mahmud. Mashriqzamin hikmat boʻstoni. Toshkent: „Sharq“ nashriyotmatbaa konserni, 1997 — 251-bet. ISBN 978-9943-00-130-5.