Dushman (forscha: دُشْمَن) — dunyoqarashi, manfaatlari, xatti-harakati bir-biriga qarama-qarshi boʻlgan, oʻzaro gʻanim, raqib sifatidagi tomonlarning har biri.
Azizim, dushmanning uzrnamo soʻzlarini eshitib, gʻurur otiga minmaginki, u qanchalik tamalluq qilmasin, yalinib yolbormasin, baribir uning soʻzlari makru hiyladan xoli boʻlmaydi. Adovat niholi uning siynasida barqaror ekan, bu niholning mevasi zarardan oʻzga narsa boʻlmaydi. Bayt: Dushmanga ishonmoq samarasi gʻam, Gʻaflat tuxmin eggan tortajak alam![1]
Azizim, sen dushman soʻzlariga darhol ishonib qoʻya qolma, uning soʻzlari hiyla va aldovdan iborat boʻlib, u oʻz maqsadiga erishish uchun oʻzini nihoyatda muloyim qilib koʻrsatadi. Ichki olamini tashqi olami bilan boʻyab koʻrsatadi. Seni gʻaflatda koʻrgach, tadbir oʻqini maqsad nishoniga uradi. U paytda chora-tadbir koʻrish fursati utgan boʻlib, hasrat va nadomat yordam bermaydi![2]
Dushman ishi avval hiyla-yu nayrang, Soʻng hujum boshlaydi, qiladi garang. Bu selning yoʻllari toʻsilmasa gar, Yuzlanar behisob fitna-yu zarar. Fitna yoʻlin bugun toʻsmasang mahkam, Ertaga koʻchayar boʻlib mustahkam![2]