Sahl ibn Abdulloh Tustariy
Qiyofa
Sahl ibn Abdulloh Tustariy | |
Vikipediyadagi maqola |
Sahl ibn Abdulloh Tustariy (818-yil – 896-yil; hijriy 203-yil – 283-yil) – sunniy musulmon olim, soʻfiy.
A B D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V X Y Z Oʻ Gʻ Sh Ch Ng |
Iqtiboslar
[tahrirlash]A
[tahrirlash]- Alloh sevgisining alomati Qur’on sevgisidir. Qur’on sevgisining alomati Paygʻambar sevgisidir. Paygʻambar sevgisining alomati uning sunnatiga va goʻzal axloqiga tobe boʻlmoqdir. Sunnatga tobe boʻlishlikning alomati oxirat hayotini unutmaslikdir. Oxirat hayotini unutmaslikning alomati dunyoga hirs qoʻyishdan, harom va gʻayrimashru’ daromad yigʻishdan qochishlikdir[1].
I
[tahrirlash]- Ilmning hammasi dunyodir. Oxirat esa unga amal qilishdir. Ixlos bilan qilinganidan boshqa hamma amal behudadir[1].
- Ixlosni aqlli kishilar harakat, sukut, botinu zohir faqat Alloh uchun boʻlib, havoyi nafs ham, dunyo ham aralashmasligi kerak, deb tushunishgan[1].
N
[tahrirlash]- Najot uch narsada – halol yeyish, farzlarni ado etish va Paygʻambar alayhissalomga ergashishdadir[1].
S
[tahrirlash]- Soʻfiy qalbi Alloh taolo zikri bilan toʻlgan, qadarni safo holiga keltirgan, oltin va tuproqni teng koʻrgan zotdir[1].
Oʻ
[tahrirlash]- Oʻzini yoki birovni aldagan kishi rostgoʻylikning hidini ham hidlamaydi[1].