Sahl ibn Abdulloh Tustariy
Qiyofa
Sahl ibn Abdulloh Tustariy | |
Vikipediyadagi maqola |
Sahl ibn Abdulloh Tustariy (818-yil – 896-yil; hijriy 203-yil – 283-yil) — sunniy musulmon olim, so‘fiy.
A B D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V X Y Z Oʻ Gʻ Sh Ch Ng |
Iqtiboslar
[tahrirlash]A
[tahrirlash]- Alloh sevgisining alomati Qur’on sevgisidir. Qur’on sevgisining alomati Payg‘ambar sevgisidir. Payg‘ambar sevgisining alomati uning sunnatiga va go‘zal axloqiga tobe bo‘lmoqdir. Sunnatga tobe bo‘lishlikning alomati oxirat hayotini unutmaslikdir. Oxirat hayotini unutmaslikning alomati dunyoga hirs qo‘yishdan, harom va g‘ayrimashru’ daromad yig‘ishdan qochishlikdir[1].
I
[tahrirlash]- Ilmning hammasi dunyodir. Oxirat esa unga amal qilishdir. Ixlos bilan qilinganidan boshqa hamma amal behudadir[1].
- Ixlosni aqlli kishilar harakat, sukut, botinu zohir faqat Alloh uchun bo‘lib, havoyi nafs ham, dunyo ham aralashmasligi kerak, deb tushunishgan[1].
N
[tahrirlash]- Najot uch narsada — halol yeyish, farzlarni ado etish va Payg‘ambar alayhissalomga ergashishdadir[1].
S
[tahrirlash]- So‘fiy qalbi Alloh taolo zikri bilan to‘lgan, qadarni safo holiga keltirgan, oltin va tuproqni teng ko‘rgan zotdir[1].
Oʻ
[tahrirlash]- Oʻzini yoki birovni aldagan kishi rostgo‘ylikning hidini ham hidlamaydi[1].