Abul Hasan Haraqoniy
| Abul Hasan Haraqoniy | |
| |
 Vikipediyadagi maqola
|
Abul Hasan Haraqoniy yoki (Qalqonota, Qalqon ota; 937-yil, Rum – 1033-yil) – islom dini arbobi, shayx. Xalq orasida avliyo sifatida tanilgan.
Iqtiboslar
[tahrirlash]A
[tahrirlash]- Alloh taolo bandasiga toza yurak va rostgoʻy tildan uluroq bir narsa ehson etmagandir[1].
- Alloh taolo uchun qilingan har ish ixlosdir, xalq uchun qilingan har nima riyodir[1].
D
[tahrirlash]- Senki dunyoga tolibdursan, dunyo sening sultoningdir, halok boʻlmogʻing uning qoʻlidadir. Vaqtiki dunyodan yuz oʻgirsang, dunyoning sultoni boʻlursan[1].
E
[tahrirlash]- Eng yaxshi narsa Alloh taoloni unutmagan koʻngildir[1].
I
[tahrirlash]- Ikki kishi chiqargan fitnani hatto shayton ham chiqara olmaydi: dunyo hirsiga berilgan olim va ilmsiz soʻfiy[1].
N
[tahrirlash]- Neʼmatlarning eng yaxshisi – harakat qilib erishilgani. Doʻstlarning eng yaxshisi – Alloh taoloni eslatgani. Qalblarning eng nurlisi – ichida mol-dunyo sevgisi boʻlmagani[1].
U
[tahrirlash]- Umrimga qarab yetmish uch yillik ibodatlarimning hammasini bir saotlik qisqa koʻrdim, gunohlarimga boqib Nuh alayhissalomning umriday uzun koʻrdim[1].
Y
[tahrirlash]- Yoʻl ikkidir: biri – hidoyat, ikkinchisi – zalolat, buzuqlik. Bandadan Alloh taologa ketgan yoʻl – zalolat yoʻlidir. Alloh taolodan bandaga kelgan yoʻl – hidoyatdir. Endi kim hidoyatga erishdim desa, oʻsha hidoyatga erishmagandir. Kim meni hidoyatga erishtirdilar desa, oʻsha hidoyatga erishgandir[1].