Abu Sulaymon Doroniy
Qiyofa
Abu Sulaymon Doroniy | |
Vikipediyadagi maqola |
Аbu Sulaymon Аbdurahmon bin Аhmad bin Аtiyya Doroniy (vafoti 215 h.q./831 m.) — “Nasoyim ul-muhabbat”da tilga olingan tasavvuf shayxi.
Iqtiboslar
[tahrirlash]D
[tahrirlash]- Dunyoda tungi namoz (tahajjud), do‘stlar bilan suhbat va jamoat bilan o‘qiladigan namozdan boshqa zavq qolmadi[1].
F
[tahrirlash]- Faqat qalbida oxirat tushunchasi bo‘lgan kimsagina yomonliklardan uzoq tura oladi[1].
H
[tahrirlash]- Har narsaning alomati bor. Alloh taolo rahmatidan mahrum bo‘lishning alomati yig‘ini tark etishdir[1].
K
[tahrirlash]- Kim dunyolikni qattiq istasa-yu, unga bu berilsa, bunga hech qachon qanoat qilmaydi, yana istaydi. Kim oxiratlikni qattiq istasa-yu, unga bu berilsa, u ham bunga qanoat qilmaydi, yana istaydi. Na dunyolik orzularining, na-da oxiratlik orzularining so‘nggi bordir[1].
- Kishi gunohi tufayligina jamoat namozini o‘tkazib yuboradi[1].
- Ko‘zlaringizni yig‘iga, qalblaringizni tafakkurga o‘rgatinglar[1].
Q
[tahrirlash]- Qalbda pok tuyg‘ular va oxirat qo‘rquvi bo‘lgan bir paytda nafsning havoyi orzulariga berilgan bir hayot keladi-da, uning tinchligini buzib, o‘ziga bir joy ochmoqchi bo‘ladi[1].